Tefsir tarihinde ilk olarak Pratik Tefsir Dönemi diye tanımlayabileceğimiz evre belirmiştir. Vakıa şudur ki, ilk
müfessir yani Hz. Peygamber (s.a.v) ve ondan sonra da sahabe ve tabiinden aktarılan rivayetlerde hâkim olan renk
birtakım izaha ilişkin pratik açıklamalardır.
Tefsirin Hz Peygamberin hayatından bu yana herhangi bir şekilde varlığını sürdürdüğünde şüphe yoktur. Kur'an-ı
Kerim kendi dilleri ve belagat üslupları üzere nazil olmasına rağmen Araplar Kur'an'ı anlama, mana, kelime ve
terkiplerini ihata etmede farklı idiler. Nitekim bazı sahabeler bazı ayetler karşısında duraksayarak onlardaki mana ve
maksadın ne olduğunu talep ediyor, Hz. Peygamber de onların anlamada güçlük çektiği konulara açıklık getiriyordu.
Bazı zamanlar da Hz. Peygamberden ayetlerin iniş sebeplerini açıklayan rivayetler yapılıyordu. Keza müfessirler
bazı durumlarda Kur'an'daki bir kelimenin sözlük açıklaması için hadisten delil getiriyorlardı.