Editör
Prof.Dr. İsmail SAĞLAM

Çocukların suça sürüklenmesi, genel olarak çocuk ile çevresi arasındaki adaptasyon eksikliğinden kaynaklanmaktadır. Buna göre çocukların suça sürüklenmesinin psiko-sosyo-pedagojik bir olgu olduğu söylenebilir. Ancak çocuklar yetişkinlere göre eğitilmeye, değiştirilmeye ve geliştirilmeye yetişkinlerden daha yatkın olduklarından sürüklendikleri suçun niteliği ve niceliği ne olursa olsun daha kolayca eğitilebilir, değiştirilebilir ve geliştirilebilirler. Bu düşünceyle Türkiye çocuk ve gençlik ceza infaz kurumlarında çocukların iyileştirilerek yeniden topluma kazandırılması ve mükerrer suçtan korunması için sosyal, kültürel ve sportif faaliyetlerin yanı sıra temel eğitim, ortaöğretim, yükseköğretim, mesleki eğitim, beden eğitimi, kütüphane ve psiko-sosyal hizmet gibi çeşitli eğitim ve iyileştirme programları uygulanmaktadır. Bu programlardan biri de din eğitimi ve manevi rehberliktir. Unutulmamalıdır ki, hiçbir iyileştirme faaliyeti/süreci dinin inançsal/manevi desteği olmaksızın başarılı olamaz. Din eğitimi ve manevi rehberlik faaliyetinin başarılı olması ise ancak, profesyonel kişi ve yöntemlerle mümkün olabilir. Çocuk ceza infaz kurumlarındaki çocukların iyileştirilmesi ve yeniden topluma kazandırılması için hayatının yaklaşık 25 yılını bu işe adamış biri olarak alandan ve deneyimlerimizden yararlanarak bu eseri hazırladık.