Emevîler dönemi önemli dinî, siyasî ve sosyal gelişmelerin yanısıra, Abdullah b. Abbâs, Abdullah b. Ömer, Kad-ı Şureyh, Şabî, Saîd b. el-Müseyyeb, Zührî ve Ebû Hanîfe gibi çok sayıda âlimin yaşadığı, dinî ilimlerin temellerinin atıldığı, etkileri günümüze kadar süren dinî ve siyasî mezheplerin kurulduğu önemli bir zaman dilimidir. Aynı zamanda Emevîler, din-devlet ilişkilerinin niteliğinin bir sonucu olarak yönetici-âlim ilişkilerinin farklı bir mahiyet arzettiği dönemdir.

Elinizdeki çalışmada anahatlarıyla Emevî siyasal iktidarının kuruluş şekli, dayandığı temel dinî-siyasî felsefe, mezkûr yönetimin icraatları karşısında dönemin ulemâsının duruş şekli, bu duruşun sebep ve sonuçları üzerinde durulmaktadır.