Bu eser İslam´ın modern döneme hitap etmesi gereği üzerinde duran Fazlur Rahman ve onun düşüncelerinden hareket etmektedir. Düşünürümüz metot olarak çalışmalarında eski ile yeninin telif edilmesini vurguladığından düşünce sistemini Kur´an´dan hareketle temellendirmektedir. Ancak bu çalışma, onun tüm sisteminden ziyade yanlızca Allah ve İnsan ilişkisi çerçevesindeki görüş ve yorumlarını esas alıp anlamaya çalışmaktadır. Allah´ın gaybi bir varlık olması da O´nun mutlak manada tanımını yapmayı zorlaştırmaktadır. Bu açıdan Allah tasavvurunda Allah-insan ve Allah-tabiat arasındaki ilişkinin esas alınması ve bunlarla alakalı kavramlar üzerinde durulması kaçınılmazdır. Eserin üzerinde yoğunlaştığı Allah insan ilişkisinin keyfiyetini ifade eden kavramların başında da Allah´ın rahmet sahibi bir varlık olması, insanla diyalogunu peygamber ve vahiy yoluyla sağlaması ve insanın ise yeryüzünde Allah´ın emanetini yüklenmiş, fiillerini kendi iradesiyle yapan ve yaptıklarından sorumlu tek varlık olması gibi hususlar gelmektedir.