Hz. Peygamberi'in hadislerini araştırmaya verilen önem, onları nakleden kişilerin kimliklerinin ve durumlarının da araştırılmasını gerekli kılmıştır. Hadislerinin ve durumlarının da araştırılmasını gerekli kılmıştır. Hadislerin sonraki nesillere nakli hususunda sahabenin gösterdiği dikkat, kısa süre içinde hadis rivayetinde sıkı bir şekilde isnat tatbikine dönüşmüş, peşinden sahabe, tabiin, tebeu't-tabiin ve sonraki nesillerden hadis rivayetiyle ilgisi olan binlerce kişi hakkında yapılan araştırmalar neticesinde toplanan bilgiler rical kitaplarında kaydedilmiştir.

Rical kitapları, çoğunlukla hadis ravilerini ve hadis ilmiyle iştigal edenleri tanıtan ve müellifleri hadisçi olan eserlerdir. Muhtevaları, genellikle şahısların kimlik bilgileri ve vefat tarihleri, hocaları ve talebeleri, hal tercümelerine dair bazı malumat ve hadis otoritelerinin onlar hakkında verdiği cerh ve ta'dil hükümlerinden oluşur.

Rical ilminin kaideleri, muhaddiselrin Hz. Peygamber'in sünnetini muhafaza için ortaya koydukları büyük gayretleri göstermektedir. Cerh ve ta'dil alimleri, hadis ravileriyle ilgili her türlü bilgiyi toplayıp değerlendirmişler ve onları sıkı bir tenkit süzgecinden geçirmişlerdir. İsnat sistemi ve ravilerin tenkidi için geliştirilen bu kurallar orjinal olup tamamen müslümanlara hastır.

Bu çalışmada, rical ilminin doğuş ve gelişim süreciyle 10. (16.) yüzyıla kadar telif edilen önemli eserler, metot, muhteva ve kaynakları yönünden tanıtılmakta ve her birinin konusundaki önemi üzerinde durulmaktadır.