Yarım asra dayanan ömrümün büyük bir kısmında dostlarım kitaplar oldu.Okuduklarımı, öğrendiklerimi paylaşmayı bir görev olarak kabul ettim.Zaman zaman dostlarla, arkadaşlarla, gençlerle beraber oluyordum.Düğünlerde, derneklerde, cenaze evlerinde, bazen de kumarhanelerde, meyhanelerde çok ibret verici sahneler yaşadım.Anlattıklarımı kitap haline getirmemi isteyen bir çok kardeşim oldu.Doğrusu yazmak istemiyordum.Çünkü bunlar bizzat yaşadıklarım.İnsanın kendinden bahsetmesinin hoş bir şey olmadığını biliyordum.