İnsan Deniz ve Hayat bir faninin not defteridir. Bazen bir şiir, bazen bir çiçek, bazen bir damla gözyaşı yahut gökkuşağı, bazen de bir türküdür bu notları almaya sebep olan. Konuşmak, dinlemektir, okumaktır, seyretmektir; dinlenirken, notlarda insandan, denizden ve hayattan bahisler açılmaktadır.

İnsandan, denizden ve hayattan söz etmek varlığı konuşmak değil midir? Hepimiz, farkında olalım yahut olmayalım, varlığı konuşuyoruz. Hep varlıktan söz açıyoruz. Lakin varlığa yüklediğimiz anlamlar farklılaşıyor.

Ah insan! Varlığın özü, özeti... Koca dünyanın süsü insan. Kurdun kuşun yoldaşı, dağın taşın sesi sedası, denizin sırdaşı insan. İnsan; kendi küçük gönlü engin dost, hayat veren sır, varlığın şifresini çözmeye meftun, müdekkik, muharir, münekkit.