Bu araştırma, İslam dininin iki temel kaynağını esas alarak, dini yaşayışta ön görülen tövbe hadisesinin açıklanması ve bununla birlikte söz konusu olan ruhsal değişmelerin ele alınmasını amaçlamaktadır. Şüphesiz insan hayatının akışı içerisinde, çok çeşitli değişme ve gelişmeler cereyan etmektedir. Bu durum, dini hayat için de geçerlidir. Bilindiği üzere dini ve ahlâki hayatın, her zaman aynı istikamette ve aynı yoğunlukta değişmelere uğramadan devam etmesi mümkün değildir.
Hayatın her alanında içten ve dıştan gelen farklı uyarıcıların etkisiyle çeşitli davranışlar sergileyen insan, dini ve ahlâki hayatında da değişiklikler gösterebilmektedir. Bu cümleden hareketle o, yaşayışlarında dini alana yaklaştığı ve onunla birlikte yaşadığı kadar zaman zaman ondan uzaklaşmakta, hatta o, bunu yabancılaşma noktasına kadar götürebilmektedir. dini hayata yaklaşması ve onunla iç içe olması ferdin, daha yoğun bir biçimde dine yönelmesi olarak ortaya çıkabileceği gibi yine onun dini yaşayıştan uzaklaştıktan sonra günün birinde yeniden Yaratıcı`sıyla barışma duygu ve düşüncesiyle dine dönmesi şeklinde de tezahür edebilir. İşte genel anlamda dine dönüş diyebileceğimiz tövbe hadisesi, bu araştırmanın konusunu oluşturmaktadır.
Bu çalışma, günah işleyerek dini hayattan uzaklaşan bir kişinin yeniden dini hayata dönüşünü ifade eden tövbe hadisesini psikolojik bir yaklaşımla incelemek istemektedir.