Dinin emirleri ve mükellefiyetleri, sadece insanın aklını muhatab almıştır. Düşünme, anlama ve mes'uliyet yüklenme kudretini kaybetmiş olan bir kimse dini mükellefiyetlere muhatap değildir. Din, insanda düşünme kuvveti ve dini emirleri anlama kudreti mevcut olduğu müddetçe vardır. Dini emirleri anlayacak vasıtası bozulan veya onu kaybeden kimse için din diye bir şey yoktur. Bu sabit gerçek bizi şu kanaata ulaştırıyor: Dinler, insana hitapederek onu mükellef kıldığında, insanı, bütün sıfatları, kuvvetleri, meyilleriyle ve bu kuvvetlerden ve meyillerden doğacak eserleri, maddi ve manevi fiilleriyle beraber kabul etmiştir.