Hayranlık duyulan felsefe! lşığm kızı! Bilgi ve bilgeliğin ailesi! Şayet sen o isen, belli ki sen henüz insan zihni üzerine doğmadın. bizi ışıklannla kutsamadın. (Ancak) onlar. aydınlatmak yerine fazlasıyla insan yetileri üzerine zahir bir karanlık bırakmaya yetti: aynca senin sunağına asla yaklaşmayıp senin etkin' de asla hissetmeyen mutlu fanilerin hoşlandığı şu güvenlik ve huzuru artık daha fazla rahatsız etme! Fakat eğer gerçekten sen yaratmış veya icat etmekte olduğun şu bulut ve hayaletleri uzaklaştırmak için bir güce sahip değilsen, hastalıklı ve cılız ışıklann ile birlikte çekil: Ben felsefeyi beyhude görüp rehberliğini ret ederim -Bırakın benim ruhum sağduyu ile birlikte olsun.

(Reid. T. (1970) Inquiry. s. 12, ed. by Duggan. T.. Chicago]

Felsefi bir probleme sağduyu cevabı yoktur. Bir kimse sağduyuyu fllozoflann ataklanna karşı ancak onlann problemlerini çözerek savunabilir. Yani, onlann sağduyuya ataklarına neden olan tutkulannı tedavi ederek yoksa sağduyu görüşünü yeniden formüle ederek değil.

[Wittgenstein. L. (1958) The Blue and Brown Book. ss. 58-59. Oxford]

Okurlann kitabın Önsöz'ün de yaptığı zihinsel hikmeti pratikten sonra umulur ki: Şimdi lütfedip kitabı okuyarak Reid'in ve Wittgenstein'ın yukarındaki tespitlerinin bu çalışmada ne kadar karşılık bulup bulmadığının kararım verebilirler. Hatta lütfedip kararlarını yazara ve yayınevine de bildirebilir.