İnsanlık, yaratıcı muhayyilenin varlık aynasında kendini sorgulayarak ileri akar. Hasan İzzettin Dinamo, tam olarak böylesi bir akışta, sanatın estetize edilmiş tarafından beslenerek bütün insanlığı içeren değerler adına söyler/ konuşur. Savaşlara, despotizme, zulme ve baskılara karşı insanlığı düşündürmek isterken sürgünlüğün yazgısını ödünçleyen bir ruh olarak; özgürlük, yurtsuzluk ve yalnızlık gibi temel varoluşsal sorunları sembolik bir tarzda sorgular.