Aristoteles (İ.Ö. 384-322), antik Yunan felsefesinin en önemli adlarındandır. Akılcı yaklaşımı ve bilimsel görüşleriyle felsefede gerçekçiliğin babası ve mantığın öncüsü kabul edilir. Aristoteles, yirmi yıl boyunca Platonla onun Atinadaki Akademiasında diyaloglarda bulundu, sonra Assosta (bugün Çanakkale ilinde Behramkale) bir Akademia kurdu. Büyük İskenderin öğretmenliğini yaptıktan sonra Atinaya dönüşünde Akademianın başına getirilmeyince, kent dışında kendi okulu Lykeionu (lise adı buradan gelir) kurdu. İ.Ö. 323te, Büyük İskenderin ölümünden sonra, eski bir şiirinden dolayı dinsizlikle yargılandı; Sokratesin akıbetine uğramamak için Khalkise gitti ve orada öldü. Aristoteles, felsefe tarihine en özgün katkısı olan metafizik için protophilosophia (ilk felsefe) adını kullanıyordu. Lykeionun son yöneticisi Rodoslu Andronikos, İ.Ö. 60 yıllarında Aristotelesin yapıtlarını derlerken, varlık konusundaki görüşlerini Physikeden (Fizik) sonraki kitaba koyarak ta meta physike (fizikten sonra gelen) adını verdi ve metafizik sözcüğünün isim babası oldu. Türkçeye çevrilen başlıca yapıtları: Fizik, Metafizik, Poetika, Retorik (İngilizceden çeviren Mehmet H. Doğan, YKY, 1995), Nikomakhosa Etik, Organon (altı kitaplık bu yapıtın bir bölümü Türkçeleştirilmiştir). Aristoteles, felsefe tarihine en özgün katkısı olan metafizik için protophilosophia (ilk felsefe) adını kullanıyordu. Lykeionun son yöneticisi Rodoslu Andronikos, İ.Ö. 60 yıllarında Aristotelesin yapıtlarını derlerken, varlık konusundaki görüşlerini Physikeden (Fizik) sonraki kitaba koyarak ta meta physike (fizikten sonra gelen) adını verdi ve metafizik sözcüğünün isim babası oldu.