Necip Fazıl Kısakürek (İstanbul, 26 Mayıs 1904 - 25 Mayıs 1983) Heybeliadadaki Bahriye Mektebinde ve Darülfünun Felsefe Şubesinde okudu. Avrupaya gönderilen ilk Cumhuriyet talebeleri arasında yer alarak Parise gitti. Sorbon Üniversitesi Felsefe Bölümüne bir süre devam ettikten sonra yurda döndü. Çeşitli bankalarda çalıştı; müfettişliğe kadar yükseldi. Ankara DTCF, Devlet Konservatuvarı, İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi ve Robert Kolejde dersler verdi. 1934 yılında, mürşidi Abdülhakim Arvâsî ile tanıştı. Kendi deyişiyle sosyal mücadeleye atıldığı 1943ten ölümüne kadar, anlaşılmadan benimsenmekle tanınmadan dışlanmak arasında sıkışıp kaldı. Her dönemde suçlandı, sorgulandı, yargılandı; defalarca hapis yattı: 1960 öncesinde hakkında kesinleşmiş mahkûmiyet kararları toplamı 101 yıla ulaşmıştı. Erenköydeki evinde öldü; Eyüpte toprağa verildi. İlk şiirleri Yeni Mecmua dergisinde çıktı (1923). İkinci şiir kitabı Kaldırımların (1928) yayımlanmasıyla birlikte Kaldırımlar Şairi olarak adını duyurdu. Ağaç (1936) ve Büyük Doğu (1943-1978) dergilerini çıkardı; çeşitli gazetelerde fıkra ve başmakaleler yazdı. Bütün şiirlerini topladığı Çile ile, 1934te yaşadığı ruh buhranının sahne eseri olan ve Türk tiyatrosunun ilk büyük dram örneği sayılan Bir Adam Yaratmak (1938) başta olmak üzere, çeşitli türde 100ün üzerinde kitabı vardır.